Idę przez dziwny las przez puszczę ruin Białe pnie kolumn Liście płócien Z korą z wierszy Widać że w tym lesie trwa walka Słychać jej

Wielkie niegdyś rzeki wyschły już dawno A ze źródła sączy się tylko strużka Jedynie monumenty skalne jeszcze trwają Na przekór deszczom i wiatrom Ślady już

Zagubieni we współczesności Błądzimy przez dżungle miast Samotni w gąszczu zepsucia I pędzie świata Szukamy okruchów świata Który widzieliśmy w ostatnim Promieniu słońca spływającym Z