Niemy sygnał To już Miasto zamarło Samotna syrena niesie się Ponad grobami Pochyliły głowy dumne orły Na sztandarach, flary Rozbłysły między kwaterami Całe miasto oddaje
Parszywy zawód historyka Ludzie mają go za wariata Gdy odmawia litanię Dat i bohaterów Los naznaczył go pamięcią Zbyt dobrą i zbyteczną Dla postronnych On
Widziałeś choć raz ten płomień Warta przy nim stoi Płonie dla Nieznanego I wszystkich mu podobnych Wiesz dlaczego płonie Dla pamięci bohaterów Ich szlaki na
Grudniowe słońce oświetla miasto Od rana coś wisiało w powietrzu Podniecone szepty jak rój os „Przyjechał…”, „flagi zrzucali…” Nie można na to pozwolić I rzucili
Drżenie tysięcy serc porusza powietrze Jak wtedy w czterdziestym czwartym Jak my młodzi i pełni wiary My z nich Ruszyli do boju za wolność Za
Kamienny las w środku miasta Jak wyspa ciszy pośród zgiełku Labirynt ścieżek i kwater Gdzie wiewiórki strzegą mogił Tysiące nazwisk i historii Wśród nich ci
Pseudonim Evtis wiele mówi chyba każdemu w środowisku i od razu wywołuje lawinę skojarzeń oraz tekstów. Płyty takie jak „Człowiek II kategorii”, czy „Podczłowiek”, a także poprzednie, wpisały się na stałe w historię polskiej sceny tożsamościowo-patriotycznej.
Zagubieni we współczesności Błądzimy przez dżungle miast Samotni w gąszczu zepsucia I pędzie świata Szukamy okruchów świata Który widzieliśmy w ostatnim Promieniu słońca spływającym Z
Któż nie słyszał przynajmniej jednego kawałka FORTECY? Dla części naszego pokolenia ten zespół odegrał dużą rolę w budowaniu świadomości własnej historii. Dzięki uprzejmości Magdaleny Janeczek, wokalistki i menadżerki grupy, możemy bliżej poznać historię i działalność grupy. Z ramienia redakcji Rylca rozmawiała Julia Mierzejewska.
