Tekst pochodzi z numeru 2/2021 „Rylca”, który jest dostępny w zakładce Kwartalnik.
W zawieruchach mód
Miotani niczym liście zwiędłe
Chcemy dążyć uparcie do cnót
Co zdobią ideałów głowy światłe.
Świat nie cierpi tego co Boże
Zasadzki stawia i kusi Jego dzieci
Myśli – co Bóg związał, on rozwiąże
A rozkosz czerpie z duszy śmierci.
Jak potężnej rzeźby skała
Co przez wieki stoi wciąż
Do tej Tradycji Bożej pała
Nienawiścią podły wąż.
